1988: ik was 17, speelde basgitaar en koos voor een technische opleiding (HTS). ‘Muziek studeren’ viel af want ik dacht dat ik het niet meer leuk zou vinden als het ‘voor echt’ zou doen.
Die HTS was niet leuk en toen kwam militaire dienst. Ik kocht mijn eerste akoestische gitaar, een met 12 snaren.
In dienst leerde ik hoe leuk het is om voor en met mensen te werken. Ik deed de Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) opleiding en schreef mijn eerste liedjes: eentje over mijn vriendinnetje, een ander over hoe het zou zijn om kinderen te hebben.
Daarna ging ik werken in .. technische functies (ICT). Dat vriendinnetje werd mijn vrouw, we kregen kinderen, maar ik maakte geen nieuwe liedjes meer.
2008: dat wereldje met vrouw en kinderen en baantje in ICT ging met die financiële crisis op zijn kop. Ik leerde van de achtergronden en wilde wat proberen te doen, voor en met mensen. Zo kwam ik uit bij de Piratenpartij en werd kandidaat voor landelijke verkiezingen. Om zo de wereld een beetje beter te helpen maken? In maart 2017 verloren we de verkiezingen.
2017: ik ging terug naar die liedjes waaraan ik twintig jaar eerder begon. Ik maakte ze af en nam ze op. Ik leer eindelijk een beetje beter zingen, ik heb les. En gitaar spelen, arrangeren en opnemen in mijn zelfgemaakte studio thuis. Ik schrijf weer liedjes.
‘Remember when the music’ van Harry Chapin werd ‘weet je nog, muziek’, op die oude 12 snarige gitaar waar het mee begon.
Wat ik nu ben gaan doen met muziek kon ik niet toen ik 17 was en hoewel ik nog steeds niet weet of ik het kan, dat maakt nu niet meer uit. Ik herinner me muziek en hoe het dingen beter maakt. Die gitaar geeft mij plezier en door het met je te delen, misschien ook jou?
Ik ben eigenlijk een soort album gaan maken. Het begint straks met: ‘ik heb een meisje leren kennen..’, uit dat eerste liedje waar ik twintig jaar terug aan begon.
Met liedjes ga ik in muziek vertellen over iemand die leeft in onze tijd en wat die allemaal meemaakt. Protest, maar dan met een oplossing erbij. Een verhaal met een kop en staart dat op een album komt en dat je vanaf een podium kunt horen. Wat er onderweg allemaal gebeurt is nog niet af, dit is een tijd van veranderingen. Je ziet het aan de spanning in de wereld en het oplopend wantrouwen in banken en onze politici. Dat is allemaal nog lang niet klaar, voordat het weer beter wordt.
Het verhaal dat ik vertel is nog niet klaar, maar er is nu een begin voor die plaat en voor optreden met eigen werk. In oktober begon ik met zangles en vond ik Demian op mijn pad, om soms mee te spelen op podia. De concept hoofdstukken (liedjes) kan je hier beluisteren en ik luister heel erg naar wat jij er van vindt. De liedjesteksten en context van de liedjes schrijf ik hier op.
Het tweede liedje van toen, over hoe het zou zijn om zelf kinderen te hebben, is nu echt op elke manier. De rest is ‘emotioneel autobiografisch’. Echt, maar misschien niet echt zo gebeurd. Nou en?
Derde liedje, over hoe hoop en vertrouwen in wat leuk is en goed soms hard moet rennen om voor te blijven wat niet lukt.
Wat er dan komt is op dit moment nog niet geschreven. Iets met bitcoin (is geen goud) en met de bankencrisis (geef je zakgeld maar aan mij). Die rituele dans van een kabinetsformatie zit er in (olifant in de kamer) Er komt oorlog voordat we weer weten hoe zinloos oorlog is (steen, papier, schaar). Hopeloosheid voor er weer hoop is. Milieu, onze leefomgeving, angst op straat voor vreemden en hoe de vrijheid steeds meer plaats maakt voor een grotere overheid en grote bedrijven die alles willen weten (‘dit land is jouw land’). Ik hoor al allemaal liedjes die pas half geschreven zijn.
Het laatste liedje is al wel af en speelt zich af op een bankje in een park in Amsterdam, waar vriendschap toch lekker wint, soms, als je geluk hebt en je vriendschappen koestert. Zo eindigen sprookjes ook .. en soms, als je geluk hebt .. zijn ze echt.
Dit project is voor mij zo 'echt' dat ik er mijn werk van heb gemaakt. Echtesprookjes begint 9 oktober als een bedrijf. Als je wilt helpen met feedback, als je dit verhaal op jouw manier wilt mee vertellen? Leuk! Jouw verhaal is vast ook een liedje? Een eenvoudig liedje misschien, zoals dat van mij, maar zo echt als sprookjes. Geef je me tips van podia/media/festivals waar deze liedjes zouden passen? Hoe meer mensen het willen horen hoe leuker. Zoals sprookjes gaan leven als ze worden doorverteld.
Rico Brouwer, 7 oktober 2017
Die HTS was niet leuk en toen kwam militaire dienst. Ik kocht mijn eerste akoestische gitaar, een met 12 snaren.
In dienst leerde ik hoe leuk het is om voor en met mensen te werken. Ik deed de Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) opleiding en schreef mijn eerste liedjes: eentje over mijn vriendinnetje, een ander over hoe het zou zijn om kinderen te hebben.
Daarna ging ik werken in .. technische functies (ICT). Dat vriendinnetje werd mijn vrouw, we kregen kinderen, maar ik maakte geen nieuwe liedjes meer.
2008: dat wereldje met vrouw en kinderen en baantje in ICT ging met die financiële crisis op zijn kop. Ik leerde van de achtergronden en wilde wat proberen te doen, voor en met mensen. Zo kwam ik uit bij de Piratenpartij en werd kandidaat voor landelijke verkiezingen. Om zo de wereld een beetje beter te helpen maken? In maart 2017 verloren we de verkiezingen.
2017: ik ging terug naar die liedjes waaraan ik twintig jaar eerder begon. Ik maakte ze af en nam ze op. Ik leer eindelijk een beetje beter zingen, ik heb les. En gitaar spelen, arrangeren en opnemen in mijn zelfgemaakte studio thuis. Ik schrijf weer liedjes.
‘Remember when the music’ van Harry Chapin werd ‘weet je nog, muziek’, op die oude 12 snarige gitaar waar het mee begon.
Wat ik nu ben gaan doen met muziek kon ik niet toen ik 17 was en hoewel ik nog steeds niet weet of ik het kan, dat maakt nu niet meer uit. Ik herinner me muziek en hoe het dingen beter maakt. Die gitaar geeft mij plezier en door het met je te delen, misschien ook jou?
Ik ben eigenlijk een soort album gaan maken. Het begint straks met: ‘ik heb een meisje leren kennen..’, uit dat eerste liedje waar ik twintig jaar terug aan begon.
Met liedjes ga ik in muziek vertellen over iemand die leeft in onze tijd en wat die allemaal meemaakt. Protest, maar dan met een oplossing erbij. Een verhaal met een kop en staart dat op een album komt en dat je vanaf een podium kunt horen. Wat er onderweg allemaal gebeurt is nog niet af, dit is een tijd van veranderingen. Je ziet het aan de spanning in de wereld en het oplopend wantrouwen in banken en onze politici. Dat is allemaal nog lang niet klaar, voordat het weer beter wordt.
Het verhaal dat ik vertel is nog niet klaar, maar er is nu een begin voor die plaat en voor optreden met eigen werk. In oktober begon ik met zangles en vond ik Demian op mijn pad, om soms mee te spelen op podia. De concept hoofdstukken (liedjes) kan je hier beluisteren en ik luister heel erg naar wat jij er van vindt. De liedjesteksten en context van de liedjes schrijf ik hier op.
Het tweede liedje van toen, over hoe het zou zijn om zelf kinderen te hebben, is nu echt op elke manier. De rest is ‘emotioneel autobiografisch’. Echt, maar misschien niet echt zo gebeurd. Nou en?
Derde liedje, over hoe hoop en vertrouwen in wat leuk is en goed soms hard moet rennen om voor te blijven wat niet lukt.
Wat er dan komt is op dit moment nog niet geschreven. Iets met bitcoin (is geen goud) en met de bankencrisis (geef je zakgeld maar aan mij). Die rituele dans van een kabinetsformatie zit er in (olifant in de kamer) Er komt oorlog voordat we weer weten hoe zinloos oorlog is (steen, papier, schaar). Hopeloosheid voor er weer hoop is. Milieu, onze leefomgeving, angst op straat voor vreemden en hoe de vrijheid steeds meer plaats maakt voor een grotere overheid en grote bedrijven die alles willen weten (‘dit land is jouw land’). Ik hoor al allemaal liedjes die pas half geschreven zijn.
Het laatste liedje is al wel af en speelt zich af op een bankje in een park in Amsterdam, waar vriendschap toch lekker wint, soms, als je geluk hebt en je vriendschappen koestert. Zo eindigen sprookjes ook .. en soms, als je geluk hebt .. zijn ze echt.
Dit project is voor mij zo 'echt' dat ik er mijn werk van heb gemaakt. Echtesprookjes begint 9 oktober als een bedrijf. Als je wilt helpen met feedback, als je dit verhaal op jouw manier wilt mee vertellen? Leuk! Jouw verhaal is vast ook een liedje? Een eenvoudig liedje misschien, zoals dat van mij, maar zo echt als sprookjes. Geef je me tips van podia/media/festivals waar deze liedjes zouden passen? Hoe meer mensen het willen horen hoe leuker. Zoals sprookjes gaan leven als ze worden doorverteld.
Rico Brouwer, 7 oktober 2017